വെല്‍നെസ് ബ്ലോഗില്‍ തെറിപ്പാട്ടിനെന്തു പ്രസക്തി എന്നാകും... നാഴികയ്ക്ക് നാല്പതുവട്ടം എസ്സിലും എഫ്ഫിലും തുടങ്ങുന്ന നോര്‍മല്‍ ആംഗലേയ തെറികള്‍ മുതലങ്ങോട്ട് പറയാന്‍ നമ്മില്‍ പലരും വെമ്പുന്നില്ലേ?
തെറി എനിക്കും ഇഷ്ടമാണ്, തെറിപ്പാട്ടും. കൊടുങ്ങല്ലൂര്‍ ഭരണിക്കാവില്‍ തെറിപ്പാട്ട് ആസ്വദിക്കുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ അറിയാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുള്ളത്, വൃത്തികെട്ട ഈ മനുഷ്യര്‍ ഇവരുടെ നാട്ടിലും വീടുകളിലും എങ്ങിനെയായിരിക്കും പെരുമാറുന്നത് എന്നാണ്. ഒരിക്കല്‍ അത് മനസ്സിലാക്കാന്‍ അവസരം ലഭിക്കുകയുണ്ടായി.
തീര്‍ത്തും നിഷ്കളങ്കമായ ഗ്രാമിണ അന്തരീക്ഷത്തില്‍ അല്ലലും പരാതികളും പരിഭവങ്ങളുമില്ലാതെ ശാന്തരായി ജീവിക്കുകയാണ് ഈ ഭക്തജനങ്ങളില്‍ ഭൂരിഭാഗവും. അവരുടെ കൂടെ താമസിച്ചതിലും ഭക്ഷണം കഴിച്ചതിലും അനുഭവിച്ച വൃത്തിയും സംതൃപ്തിയും ഇപ്പോഴും മനസ്സിലുണ്ട്.
കുടിച്ച് ലക്കില്ലാതെ വായില്‍ തോന്നുന്നതെന്തും വിളിച്ചു പറയുകയല്ല സ്ത്രീകളടക്കമുള്ള ഭക്തര്‍ ചെയ്യുന്നത്. പറയണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചാലും സദാചാരബോധം മൂലം പലരും ഉപയോഗിക്കാത്ത തീര്‍ത്തും നാടന്‍ പദങ്ങളും വാക്കുകളും താളാത്മകതയോടെ അവതരിപ്പിക്കുകയാണിവിടെ. മദ്യം അവരുടെ സ്റ്റാര്‍ട്ടിംഗ് ട്രബിള്‍ മാറ്റുന്നു.
മനസ്സില്‍ അടിച്ചമര്‍ത്തപ്പെടുന്ന വികാരങ്ങള്‍ക്ക് അണക്കെട്ട് തുറന്നുവിടും പോലെ ഒരു അവസരം കിട്ടിയാല്‍ ആ കുത്തൊഴുക്കിന് ശേഷം അപാരമായ ഒരു ശാന്തത കൈവരില്ലേ? പരിമിതമായ ജീവിതസാഹചര്യങ്ങളിലുള്ള സ്ത്രീകള്‍ക്കും ഇത്തരം അവസരം ലഭിച്ചാലോ?
അനുവദനീയമായ ഒരു സാഹചര്യം വേണ്ടുംവണ്ണം ഉപയോഗിച്ച് വര്‍ഷം മുഴുവന്‍ നീണ്ടുനില്‍ക്കുന്ന ശാന്തത അനുഭവിക്കുകയാവണം ഈ തീര്‍ത്ഥാടകര്‍ ലക്ഷ്യം വയ്ക്കുന്നത്. അങ്ങിനെയെങ്കില്‍ ‘’തലതന്നെ പോയാലും തെറിതന്നെ പറയേണം‘’. അതുകൊണ്ട് ദേവിക്കെന്നല്ല ആര്‍ക്കും ഒരു ചേതവും വരാനില്ല, വെല്‍നെസേ വരാനുള്ളൂ!!!
(കുറച്ചേ എഴുതുന്നുള്ളൂ, ഭരണിക്കാവിലേക്ക് പോകാന്‍ കാലമായി... ;)
തെറി എനിക്കും ഇഷ്ടമാണ്, തെറിപ്പാട്ടും. കൊടുങ്ങല്ലൂര്‍ ഭരണിക്കാവില്‍ തെറിപ്പാട്ട് ആസ്വദിക്കുമ്പോള്‍ ഞാന്‍ അറിയാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചിട്ടുള്ളത്, വൃത്തികെട്ട ഈ മനുഷ്യര്‍ ഇവരുടെ നാട്ടിലും വീടുകളിലും എങ്ങിനെയായിരിക്കും പെരുമാറുന്നത് എന്നാണ്. ഒരിക്കല്‍ അത് മനസ്സിലാക്കാന്‍ അവസരം ലഭിക്കുകയുണ്ടായി.
തീര്‍ത്തും നിഷ്കളങ്കമായ ഗ്രാമിണ അന്തരീക്ഷത്തില്‍ അല്ലലും പരാതികളും പരിഭവങ്ങളുമില്ലാതെ ശാന്തരായി ജീവിക്കുകയാണ് ഈ ഭക്തജനങ്ങളില്‍ ഭൂരിഭാഗവും. അവരുടെ കൂടെ താമസിച്ചതിലും ഭക്ഷണം കഴിച്ചതിലും അനുഭവിച്ച വൃത്തിയും സംതൃപ്തിയും ഇപ്പോഴും മനസ്സിലുണ്ട്.
കുടിച്ച് ലക്കില്ലാതെ വായില്‍ തോന്നുന്നതെന്തും വിളിച്ചു പറയുകയല്ല സ്ത്രീകളടക്കമുള്ള ഭക്തര്‍ ചെയ്യുന്നത്. പറയണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചാലും സദാചാരബോധം മൂലം പലരും ഉപയോഗിക്കാത്ത തീര്‍ത്തും നാടന്‍ പദങ്ങളും വാക്കുകളും താളാത്മകതയോടെ അവതരിപ്പിക്കുകയാണിവിടെ. മദ്യം അവരുടെ സ്റ്റാര്‍ട്ടിംഗ് ട്രബിള്‍ മാറ്റുന്നു.
മനസ്സില്‍ അടിച്ചമര്‍ത്തപ്പെടുന്ന വികാരങ്ങള്‍ക്ക് അണക്കെട്ട് തുറന്നുവിടും പോലെ ഒരു അവസരം കിട്ടിയാല്‍ ആ കുത്തൊഴുക്കിന് ശേഷം അപാരമായ ഒരു ശാന്തത കൈവരില്ലേ? പരിമിതമായ ജീവിതസാഹചര്യങ്ങളിലുള്ള സ്ത്രീകള്‍ക്കും ഇത്തരം അവസരം ലഭിച്ചാലോ?
അനുവദനീയമായ ഒരു സാഹചര്യം വേണ്ടുംവണ്ണം ഉപയോഗിച്ച് വര്‍ഷം മുഴുവന്‍ നീണ്ടുനില്‍ക്കുന്ന ശാന്തത അനുഭവിക്കുകയാവണം ഈ തീര്‍ത്ഥാടകര്‍ ലക്ഷ്യം വയ്ക്കുന്നത്. അങ്ങിനെയെങ്കില്‍ ‘’തലതന്നെ പോയാലും തെറിതന്നെ പറയേണം‘’. അതുകൊണ്ട് ദേവിക്കെന്നല്ല ആര്‍ക്കും ഒരു ചേതവും വരാനില്ല, വെല്‍നെസേ വരാനുള്ളൂ!!!
(കുറച്ചേ എഴുതുന്നുള്ളൂ, ഭരണിക്കാവിലേക്ക് പോകാന്‍ കാലമായി... ;)
